Ze kwam vanuit Rotterdam in 1969 in Tilburg terecht, alwaar ze de Katholieke Academie voor Lichamelijke Opvoeding volgde. Na enkele kameradressen betrok Beatrijs in 1971 een kamer in de voormalige pastorie in de Capucijnenstraat. ‘We woonden er met veertien meiden van de sportacademie. Het was ook mijn eerste link met het café dat nu de Troubadour heet. En we hebben naast ons letterlijk de kogel door de kerk zien gaan.’ Met dit laatste doelt ze op de sloop van de Sint Annakerk, die in 1972-1973 van de aardbodem verdween.

‘Brekelmans zat toen in het café. Het was onze stamkroeg. Daar waren we veel en vaak heel laat. Biljarten door een meisje dat mocht toen niet van de stamgasten. Na de KALO werkte Beatrijs bijna twintig jaar op de Frater van Gemertschool in Tilburg. Van 1977 tot 1987 was ze actief in de vredesbeweging, ook als kartrekker bij de antikernwapendemonstraties naar Amsterdam (1981) en Den Haag (1983). Naar Den Haag organiseerde ze vanuit Tilburg 130 bussen.

In 1988 betrok Beatrijs met haar partner Frans van Driel een vroegere boerderij op Capucijnenstraat 181. ‘Hier woonde de familie Van Pelt. Hij was melkboer in de wijk. Het was allemaal nogal primitief en vervallen. Met een geïmproviseerde douche en wc. Er stonden twee straalkacheltjes. In het voorhuis woonde het gezin met zes kinderen.’ Ik krijg een rondleiding door het royale woonhuis, de enorme tuin, de deel en de grote boerenschuur, die nu deels dienst doet als atelier. ‘Kijk de bedstee is nog authentiek, het opkamertje ook, de kelder, de vloer in het halletje. Hier in de wc zie je nog de muur van een oude bakoven.’

‘Toen we in 1989 begonnen met verbouwen kwamen we een gierput in de vroegere deel tegen. Daar stonden de koeien. Toen wij het pand kochten stonden daar stellingen met eieren en groenten, maar ook bier en wijn. Dat verkocht Van Pelt tot laat in de avond aan buurtbewoners.’ Vanaf 1993 studeerde Beatrijs aan de Design Academy in Eindhoven. Daarna legde ze zich toe op haar grafisch ontwerpbureau en het beeldhouwen. In 2002 sloeg het noodlot toe als Frans plotseling overlijdt. ‘Zat ik na drie verbouwingen plotseling alleen in ons paradijsje. Ik besloot dat we dat niet voor niets gedaan hadden. Na moeilijke jaren lukte het me om hier een heel fijn leven te hebben. Sinds 2008 geef ik beeldhouwworkshops in het atelier en in 2013 ben ik met Willem getrouwd.’

Beatrijs was en is ook buitenshuis bezig in Sint Anna. Zo was ze begin van deze eeuw een aantal jaren actief in de toenmalige wijkraad voor Sint Anna. Nu alweer een jaar of drie in wijkraad Korvel-SintAnna. ‘Sint Anna is een hele gemêleerde wijk. Het is wat bewoners betreft geen bubbel. Dat vind ik erg prettig, een dorpsgevoel. De energie klopt hier. In Sint Anna is veel verborgen groen te vinden, stille en verrassende plekjes en mooie gevels. Ik ben van plan om hier te blijven wonen en zo gezond mogelijk oud te worden.’