Peer en zijn vrouw José ontvangen me in hun appartement aan de Piushaven. Met een fraai uitzicht over de haven, het AaBe-complex en de wijk Fatima. Maar ooit woonden ze in de Capucijnenstraat, Peer zelfs op twee verschillende adressen. Om die reden kwam hij al in 1963 in het café van Tinus van Ham terecht, nu bekend als de Troubadour. ‘Toen stond er nog een plattebuiskachel in het café. En buiten op de binnenplaats had je een plasgoot.’

Peer heeft vooral mooie herinneringen aan Sjaak Brekelmans, die het café aan Capucijnenstraat 54 vanaf 1967 voortzette. ‘Toen wij daar als jongeren kwamen was het nog een echt oudemannencafé. Er kwamen helemaal geen vrouwen. Elke dag was die tent om tien uur ‘s ochtends al open. Dat moet keihard werken zijn geweest. Dat waren nog eens tijden.’

Dan komt biljartclub OTBU ter sprake. Over Twee Banden Uit vond in 1935 een thuishaven in het café van Piet van Ham, de vader van bovengenoemde Tinus. Peer viert in 2024 zijn 50-jarige jubileum als lid van de club. ‘Destijds was er een ledenstop. Het maximum was dertig leden. Je moest dus wachten tot er een plekje vrij kwam.’ Met veel binnenpret vertelt José over het historische feit dat vrouwen geen lid mocht worden van de biljartclub. Onder het motto ‘geen lid zonder lid’. John Appels is overigens nog een jaar langer lid dan ik.’

De leukste herinneringen hebben Peer en José aan de periode dat Jan en Nelleke Potters en ‘Bolle’ Frits van Greunsven de scepter zwaaiden in de typische bruine buurtkroeg. ‘Toen werd er veel georganiseerd, zoals muziekoptredens en etentjes. De zondagmiddagen waren altijd het leukst. Met hele groepen kinderen erbij. Potters heeft trouwens begin jaren tachtig de huidige naam ingevoerd. Hij had een wedstrijd uitgeschreven onder de klanten. De winnaar was dus de Troubadour.’

Gedrieën bladeren we door fotoboeken die ik van Rob Verbunt heb geleend. Vele plaatjes roepen vele herinneringen op. Er zitten overzichten bij van alle buurtcafés waar de leden van OBTU de keus kruisten met andere biljartverenigingen. We komen tot een wat droevige conclusie: van de 27 echte bruine buurtkroegen bestaan er nog maar drie. Met de Troubadour qua leeftijd als trotse koploper.